Korzystanie z chwilówek wiąże się z ryzykiem naliczenia dodatkowych opłat, jednak nie zawsze kredytodawcy mają prawo je pobierać. Jeśli zostałeś obciążony niespodziewanymi kosztami, które nie były wspomniane w momencie zawierania umowy, możesz spróbować złożyć odwołanie.

Warunki udzielenia kredytu

Przy udzielaniu pożyczki każdy kredytodawca powinien stosować się do Irresponsible Lending Guidance (ILG), czyli jasno wyznaczonych zasad, które zostały ustalone przez Office of Fair Traiding (OFT) – instytucję pełniącą rolę Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w Wielkiej Brytanii. Według wytycznych, jeszcze przed zawarciem umowy instytucja udzielająca kredytu ma obowiązek poinformować o wszystkich możliwych opłatach pobieranych w przypadku zwlekania ze spłatą rat, niedopłaty lub braku uregulowania należności na czas. Kredytodawca powinien w przybliżeniu przedstawić, ile mogą wynieść odsetki i jak wysokie kary są przewidziane w przypadku nie wywiązania się z umowy. Klient ma prawo do poznania całkowitej ceny kredytu, wraz ze wszystkimi opłatami, jeszcze przed jego podjęciem. Jeśli po zawarciu umowy zostaną naliczone kary, które nie były wspomniane na początku, nie zostały zawarte w żadnych dokumentach i nie zostały zamieszczone na stronie internetowej kredytodawcy, istnieją podstawy do napisania oficjalnej skargi, w której należy powołać się na ustawę o prawach konsumenta (Consumer Rights Act).

Złożenie oficjalnego zażalenia

W razie nieprawidłowości pierwszym krokiem, jaki należy podjąć, jest napisanie zażalenia bezpośrednio do firmy, u której została zaciągnięta pożyczka. Według brytyjskiego prawa, firmy zajmujące się finansami, a w tym także te udzielające chwilówek, są zobowiązane do rozpatrzenia oficjalnej skargi w ciągu maksymalnie ośmiu tygodni od jej wpłynięcia. Dobrze napisane zażalenie powinno zawierać w tytule słowo „Complaint”, a w treści wszystkie informacje niezbędne do zidentyfikowania transakcji, taki jak dane osobowe klienta oraz przedstawiciela banku, który był odpowiedzialny za zawarcie umowy, numer konta bankowego, datę przeprowadzenia transakcji oraz daty obciążenia odsetkami i dodatkowymi kosztami. Konieczne jest również przedstawienie własnej propozycji rozwiązania sytuacji, na przykład anulowania kary lub zwrotu niesłusznie pobranych środków. Aby zwiększyć prawdopodobieństwo pozytywnego rozpatrzenia zażalenia, pismo powinno zostać poparte zachowanymi w tej sprawie dowodami. Może to być sporządzona przy udzielaniu kredytu umowa oraz inne ewentualne dokumenty określające warunki przyznania pożyczki, na które obie strony wyraziły zgodę.

Według organizacji Financial Conduct Authority (FCA), zajmującej się regulacją pożyczek krótkoterminowych w Wielkiej Brytanii, od 2014 roku każda firma udzielająca pożyczek powinna mieć określone jasne procedury postępowania w przypadku zgłoszenia zażalenia. Jeśli do banku lub innej instytucji oferującej chwilówki wpłynie oficjalna skarga, pracownicy powinni zastosować się do tych ustaleń i w razie potrzeby udzielić osobie zainteresowanej bieżących informacji na temat toczącego się postępowania.

Co zrobić, jeśli skarga nie zostanie rozpatrzona pomyślnie?

W przypadku, kiedy kredytodawca nie jest skłonny pozytywnie rozpatrzeć złożonego wniosku w ciągu jednego dnia od jego wpłynięcia, należy poprosić o pisemne potwierdzenie przyjęcia skargi i oświadczenie, że będzie ona dalej rozważana. Po upływie ośmiu tygodni firma jest zobligowana dostarczyć ostateczną odpowiedź na złożone pismo, a w razie jej braku – wyjaśnienie powodów, dla których decyzja nie została jeszcze podjęta.

W sytuacji, kiedy osiągnięcie porozumienia pomiędzy klientem i firmą odpowiedzialną za udzielenie pożyczki nie jest możliwe, można odwołać się do Biura Rzecznika Finansowego (Financial Ombudsman Service, FOS). Skierowane zażalenie będzie jednak rozpatrzone tylko w przypadku, kiedy sytuacja nie została rozwiązana pomimo wyczerpania wszystkich możliwych procedur wewnętrznych obowiązujących w takim przypadku w firmie. Kontakt z Biurem Rzecznika Finansowego powinien nastąpić w czasie nie dłuższym niż sześć miesięcy od otrzymania ostatecznej odpowiedzi od instytucji finansowej. Informacje na temat sposobów złożenia skargi bezpośrednio do Rzecznika Finansowego powinny być dostępne w banku, który udzielił pożyczki, a także na oficjalnej stronie internetowej Financial Ombudsman Service, gdzie można je znaleźć także w polskiej wersji językowej.