W Wielkiej Brytanii jest zgłaszanych coraz więcej przypadków kradzieży tożsamości i wyłudzenia poufnych danych w celu popełnienia przestępstwa. Sprawdź, co zrobić, jeśli padłeś ofiarą przestępstwa i jakie są twoje szanse na odzyskanie skradzionych pieniędzy.

Zgłaszanie kradzieży środków z konta bankowego

Kradzież pieniędzy z konta może się odbywać na różne sposoby – podszycie się pod właściciela konta dzięki skradzionym danym, skopiowanie karty powiązanej z kontem czy udawanie serwisu transakcyjnego banku. Bez względu na rodzaj oszustwa, kiedy tylko zauważysz podejrzaną aktywność na koncie – transakcje, których nie wykonywałeś lub brak części środków – podejmij natychmiastowe działania w celu jej wyjaśnienia i zatrzymania dalszej kradzieży. Pierwszym krokiem jest skontaktowanie się z bankiem i powiadomienie go o podejrzeniu popełnienia przestępstwa. Dopóki problem nie zostanie zgłoszony, nie będzie możliwości ubiegania się o zwrot skradzionej sumy ani odszkodowanie, a wszelką odpowiedzialność za brakujące środki pieniężne poniesie osoba, do której należy konto.

Kradzież tożsamości warto również zgłosić do Action Fraud, czyli organizacji, która zajmuje się monitorowaniem oszustw i przestępstw internetowych. Można to zrobić za pomocą serwisu online lub pod numerem telefonu 0300123 2040.

Utrata pieniędzy z karty debetowej i kredytowej

Większość kart debetowych w Wielkiej Brytanii jest chroniona przez Payment Services Regulations, co oznacza, że w przypadku przeprowadzenia nią transakcji bez zgody właściciela konta skradzione pieniądze zostaną zwrócone. Ubezpieczenie dotyczy zarówno płatności stacjonarnych, jak i online, i może zostać wypłacone natychmiast po zgłoszeniu sytuacji. Należy jednak pamiętać, że aby zaistniały podstawy do przyznania rekompensaty skradzionej kwoty, trzeba zgłosić utratę karty lub podejrzane transakcje najszybciej, jak to możliwe. Jeśli właściciel karty nie dopilnuje tego obowiązku, sam ponosi odpowiedzialność za zaginione pieniądze i może zostać obciążony dodatkowymi kosztami o wysokości nie przekraczającej £50.

W przypadku kradzieży karty kredytowej, jej użytkownik ma prawo powołać się na Consumer Credit Act w celu pokrycia środków straconych w wyniku przestępstwa. Odpowiedzialność za kartę kredytową jest dzielona pomiędzy osobę, do której należy, oraz bank, który ją wydał. Oznacza to, że użytkownik karty odpowiada za poniesione szkody, jeśli karta zostanie zgubiona lub skradziona, jednak nie musi oddawać bankowi więcej, niż £50 i może przy tym ubiegać się o wypłatę odszkodowania. W większości przypadków, jeśli zniknięcie karty zostało odpowiednio szybko zgłoszone i nie doszło do zaniedbań, bank całkowicie rezygnuje z obciążenia klienta kosztami.

Kradzież tożsamości

Do otworzenia konta bankowego lub wzięcia pożyczki wystarczy przedstawienie danych osobowych, które mogą zostać przedmiotem kradzieży. Przestępcy często to wykorzystują i pobierają korzyści finansowe w imieniu innych osób. Znakami, że padłeś ofiarą przestępstwa kradzieży tożsamości, mogą być pojawiające się listy od banków, z usług których nie korzystasz lub wiadomości od wierzycieli, upominających się o spłatę długów, których nie zaciągnąłeś. W takiej sytuacji należy natychmiast powiadomić bank o zaistniałej sytuacji i zachowywać kopię korespondencji, która może być dowodem w sprawie kradzieży. Jeśli ktoś zaciągnął pożyczkę lub wyrobił kartę kredytową w twoim imieniu, warto skontaktować się z jedną z agencji badających zdolność kredytową, np. Callcredit, Equifax czy Experian i wyjaśnić zaistniałą sytuację.

Szanse na odzyskanie środków

Nie ma gwarancji, że bank zwróci wszystkie środki, które zostały skradzione. W tym przypadku kluczowe będą wszystkie działania podjęte przez klienta – jeśli użytkownik udowodni, że nie zrobił nic, co mogłoby narazić bezpieczeństwo danych konta bankowego, prawdopodobnie uzyska zwrot kosztów. Jeśli jednak przedstawiciele banku wykażą, że doszło do zaniedbań ze strony klienta, zostanie on uznany za odpowiedzialnego za wyrządzone szkody, a odzyskanie środków może zostać wstrzymane lub całkowicie niemożliwe. Za naruszenie bezpieczeństwa można uznać na przykład podanie osobom trzecim numeru PIN, wrażliwych danych osobowych powiązanych z kontem lub hasła do serwisu transakcyjnego. Na niekorzyść klienta banku działa również zgłoszenie nieautoryzowanej transakcji po upływie 13 miesięcy lub dłużej od momentu jej zaksięgowania.

Jeśli bank odrzuci wniosek o zwrot straconych środków w przypadku, kiedy użytkownik nie zaniedbał procedur bezpieczeństwa, istnieje możliwość złożenia zażalenia. Jeśli i ono zostanie rozpatrzone negatywnie, można odwołać się do Financial Ombudsman Service, czyli rzecznika praw obywatelskich ds. finansów, jednak nie ma gwaranci na odzyskanie straconych pieniędzy.